verdrongenw1
ieder in zijn eigen wereld
gevangen in de gedachten
dat een ieder zo zijn
eigen wereld heeft
zag ik ze beiden
de een lag te slapen
in zijn nog te volgen droom
de ander verdiept in zijn telefoon
waarin hij zijn eigen
werkelijkheid vond
beiden onderweg naar
daar waar de werkelijkheid
op ze stond te wachten
zodat ze weer
terug in het heden waren
schimmig schimmenspel
vervagende gevoelens
van iets wat ik
dacht zeker te weten
verdwenen in de dagen
van geloven in
dat het tussen ons
wel goed zit
ontdekken
in de mistige gevoelens
van dit schimmenspel
waarin de schimmen mijn angsten
extra aanraken
besef ik dat we elkaar
kwijt raken
in ons onvermogen
om te praten over wat er echt tussen ons speelt
in onze onmacht van het houden van
ik liet hem gaan
woorden die niet zijn gesproken
de leugens die naar boven kwamen
waarin geen uitleg van waarheden
meer te vinden zijn
gekronkel om toch maar
vast te houden aan het gevoel
van dat de leugen de waarheid moet zijn
keek ik in zijn ogen
waarin het onvermogen stond geschreven
om de waarheid alsnog te spreken
liet ik hem gaan
om in zijn eigen leugens verstrikt
met zijn leven zonder mij verder te gaan
omdat het niet anders kon
onverwachts zijn mijn dromen
ineens verdwenen omdat jij
me vertelde dat je mij
mijn vrijheid terug gaf
omdat je niet langer met
mij verder wilde gaan
mijn woorden verdwenen
in de stilte van het besef
dat ik wederom zelf verder moet gaan
in het leven waarin
de liefde steeds
als een uiteenspattende
zeepbel een rol spelen zal
de last van haar verleden
dwalend door de straten
van het heden
loopt ze daar met haar
gebogen rug
haar bagage kan ze al niet meer
op haar schouders dragen
daarom draagt ze het
in haar handen om zo de laatste dagen
van haar leven
al dwalend in het verleden
in het heden
te overleven
uit een andere wereld
gezien in de wereld
van deze tijd
zat hij gevangen tussen
zijn dromen en zijn werkelijkheid
zijn gevoelens waren verloren
in de tijd
omdat hij niet werd gezien
daardoor verdween hij in een andere wereld
waarin hij zichzelf
durfde te zijn
je was hier eerder
ogen die ik ken
die ik ooit heb bewoond
als de liefste van alles
tranen die nog steeds
geraakt worden
omdat hij en ik niet samen
konden zijn
hij begon te rennen
toen hij ontdekte
dat mijn liefde voor hem
overweldigend bleek te zijn
gebonden aan de ketens van het verleden
soms zie ik in de spiegel
weer dat jochie
dat niet wist wat hij moest
in deze wereld waarin hij
zich zo onbegrepen voelde
dan kijk ik naar zijn ogen
waarin ik het verhaal zie staan
van zijn hoop
van zijn verdriet
van zijn liefde
zijn verlangen naar
dat wat niet komen kan
gebonden aan de ketens van het verleden
zie ik hem daar staan
voor de spiegel
van elke dag
hij maakt mijn wereld zoveel mooier
ontmoetingen in de ochtend
gewoon hem zien stralen
omdat hij naast mij ontwaakt
mijn ogen zachtjes kust
om de dag te mogen zien
ontwaken met de lach op zijn gezicht
de lach die hij bij mij laat ontstaan
omdat hij zei dat hij mij wilde
dat ik bij hem zou zijn
gewoon de dingen die er zijn
maken het dat ik
de wereld nog veel mooier vind
dan voordat hij in mijn leven was
omdat ik niet sterk genoeg ben
gevochten omdat ik het wilde
dat hij er zou zijn
ik heb mijn handen gebroken door
mijn gevecht met de tralies
die hij om zijn hart had gemaakt
ik heb gesproken tegen zijn oren
die geen woorden konden ontvangen
zijn mond konden niet meer de woorden
spreken die hij zo graag sprak
ik heb verloren dit gevecht
om het kind in mij
weer de vrijheid te geven
waar hij al zo lang op wacht
Hits: 54