westerborkpad9

vulling van de leegte

vragende ogen

om mijn aanwezigheid

dat verward is met liefde

die er niet is

radeloosheid van verlangen

van wat nooit was

en niet is

vulling van de leegte

waarin mijn hart

de keus maakt

om alleen

verder te gaan

zonder een jou en mij

de bloemen op mijn akker van geluk

ze komen tot bloei

de bloemen van het geluk

die ik niet aanraken kan

de bloemen van het leven

waarin ik mezelf

kan zijn

waar ik niet meer gebonden ben

aan de regels

van de tijd

droge vlakte van mijn hart

mijn hart

schreeuwt

van verlangen

om jou weer in mijn

armen te mogen sluiten

om even maar

met je te praten

over hoe het met me gaat

nu ik jou voor altijd missen moet

je niet even aan kan raken

om deze droge vlakte van  mijn hart

weer water te geven

zodat mijn hart weer in

bloei staat

in de knop is het verloren gegaan

ontluikende liefde

dat in de groene knop van de lente

vroeg om te mogen opbloeien

om te groeien

tot de mooiste bloem van jouw liefde voor mij

samen gevochten

om het te winnen

totdat we ontdekte

dat we zo hard vochten

dat we vergaten

de ontluikende knop

water te geven

waardoor de liefde

niet tot bloei kwam

dans door de dag

mijn voeten

lichtelijk bewegen

door de dag

van de dans

waarvan de muziek

diep in mijn zit

die het ritme van de adem

laat komen om er te blijven

om er altijd te zijn

ze overziet het leven

ergens

in de stilte van de tijd

is de storm die ooit was

gaan liggen

in haar onstuimig hart

ze beziet het leven

in de rust van de tijd

om te beseffen

dat het leven zomaar

als zand tussen je vingers

verdwijnt

omdat hij nog staat

laatste weken van mijn vader

die altijd fier rechtop stond

bij alles wat er was

totdat het onvermijdelijke kwam

met het besef dat het

leven eindig is

hij heeft tot het laatst

proberen te staan

omdat hij dacht

zo lang ik sta

kan ik nog niet

voor altijd

weg gaan

de hemel was even grauw

zuchtje wind

dat toegevoegd is aan

de vele laatste zuchtjes adem

die de hemel laten

bulderen van verlangen

naar hen die al aangekomen zijn

naar hun dierbaren die nog

op aarde zijn

om ze te zeggen

dat het tijd is

om naar hen

bij hen te zijn

wachten totdat het komt

geduldig

wachten tot de dag komt

van brekende eieren

wachten totdat

het wachten is beloond

om dan volop aan het werk te gaan

zonder nog tijd voor jezelf

totdat ze zijn uitgevlogen zijn

om bij te komen van de zorg

je klaar te maken

voor de volgende leg

totdat de vonken eraf vliegen

kijken

in de ogen

van het brandend hart

dat me zo aankijkt

met een blik van houden van

kijken totdat de vonken

er van af vliegen

wachten totdat

we samen zijn in het

hart van het  verlangen

zijn

gebonden in het gemis

jou aanraken

in de dichte mist

van het verlaten

je willen vergeten

maar ook beseffen dat je altijd

weer in mijn hart terug komen zal

omdat jij mijn eerste grote liefde was

verloren weten

dat ik door jou altijd weer gevonden word

doordat we zijn verbonden

door het gemis van altijd

de dans van vreugde

dansen totdat de zon op komen zal

dansen totdat ik weet

dat ik bij jou blijven kan

dansen totdat ik door heb

dat ik weer bij jou kan zijn

dansen van vreugde

omdat als wij samen dansen

de dans voor altijd

zal zijn