zwitserland1

kusje van de vlinder

even in gedachten

heel dicht bij jou

die zijn ogen voor altijd sloot

stil glimlach ik 

stel de vraag

geef even een teken

dat je op me wacht

dan ineens

een vlinder

raakt zachtjes mijn hand

geeft me een kusje 

het is alsof je

weer even  

heel dicht bij me bent


in gedachten

aangeraakt

door de liefde

die me meer 

raakt dan ik besef

sta ik stil  

in gedachten

me af te vragen

waarom jij 

mij zo raakt

dan zie ik 

ineens jouw ogen

stralend

kijken naar mij

ineens weet 

ik het zeker

dat is het

jij lacht met mij


verdwaald in de catacomben van mijn hart

zoekend naar mijn gevoel

dat overspoeld door onmacht

zijn weg niet vinden kan

probeer ik om de onmacht

een uitweg te geven

om te weten  wat

ik nu werkelijk 

voor jou voel

verdwaald

in de catacomben van mijn hart

weet ik niet meer 

waar ik jou vinden kan

om weer te weten

waarom ik 

juist voor jou 

ben gegaan


ze wacht

starend over het water

zit ze daar

te wachten op de dag

dat ze mag gaan

geen traan zal ze laten

het was goed haar

leven hier

ze kijkt naar de toekomst

die korter is dan haar verleden

zacht zucht ze even

de zucht van het verlangen

naar het even


verzonken in zijn eigen wereldje

onze zoon uit het land van de zon

waarmee we minstens elke maand

naar een museum gaan

keek ons aan 

terwijl wij stonden te praten

over een beeld die we zagen

in een beeldentuin

zocht hij een plekje  uit

waar hij aan de slag ging

met een stokje

een steentje

om zo zijn eigen 

kunstwerk te maken

dat paste in zijn

wereld van begrip 


het lied van de bergen

dwalend 

met een rugzak 

kijken naar 

de bergen 

waar ik

me even 

alleen bevond

hoor ik het

lied van de bergen

door de bellen

van een koe

ik ben even stil

sta te genieten

van alles 

omdat ik 

door dit geluid

mijn eigen

melodie 

weer hervond


hij is zijn vleugels vergeten

eenzaam staan

de vleugels die 

achterbleven

als een bewijs

van tastbaar zijn

strelende handen

over wat is geweest

strelende handen

om vast te houden

wat er altijd hoorde te zijn

langzaam zijn vleugels

opnemen

die passend om me heen gaan

kijken naar de wereld

die met zijn vleugels om 

mooier blijkt te zijn

verder vliegen

met zijn vleugels van kracht

om te leren  dragen

dat er een engel

in mijn leven was

Hits: 48